کریم اهل بیت

امام حسن علیه السلام به شاعری که آمد به حضورش صله ای داد،یکی از حاضران در مجلس گفت یا ابن رسول الله به کسی صله میدهی که معصیت خدا میکند و بهتان میزند،امام در جواب فرمود: بهترین مالی که بذل میکنی مالی است که آبرویت را حفظ کند و سبب دوری از شرّ باشد.امام حسن علیه السلام هر چه از درآمد نخلستانهای موقوفه پدر و یا ترکه مادر داشت و آنچه از بیت المال به او میدادند همه را در سفره گشاده نهاده به مردم میداد.روزی عربی آمد و از امام سوُال کرد،امام هر چه در خزانه بود به سائل بخشید که بیش از ده هزار درهم بود.یک روز کنیز خانه شاخه گلی خدمت امام حسن علیه السلام آورد،امام فرمود:تو را برای رضای خدا آزاد کردم.انس ابن مالک که آنجا حاضر بود گفت:ما را ادب آموختی امام فرمود:اذا حیّیتم بتحیّه فحیّوا باحسن منها و احسن از این گل آزادی او بود.روزی دید پسر بچه غلامی یک قرص نان خشکی به دست دارد و از آن یک لقمه میخورد و لقمه ای هم به سگ خود میدهد.امام علیه السلام از او پرسید چرا چنین می کنی؟گفت از خدای خود خجالت کشیدم که لقمه ای بخورم و به سگ ندهم و او به دست من نگاه کند.امام علیه السلام امر فرمود که آن کودک را به انواع البسه و اطعمه اکرام نمایند و آن غلام را از خواجه اش خرید و آزاد فرمود.ابن شهر آشوب مینویسد:یک مرد شامی آمد به مدینه و دید که امام حسن علیه السلام سواره میرود شروع کرد به لعن و سبّ کردن امام،امام حسن علیه السلام با حلم و شکیبائی سبّ و لعن او را شنید،آنگاه چند قدمی به سوی او رفت و فرمود:ای شیخ گمان میکنم که غریب هستی شاید برای تو شبهه ای رخ داده،اگر با ما کاری داری قبول میکنیم،اگر چیزی میخواهی بخواه تا عطا کنیم،اگر راهنمائی بخواهی تو را ارشاد میکنیم،اگر گرسنه ای تو را سیر میکنیم،اگر برهنه ای تو را می پوشانیم،اگر فقیری تو را غنی میسازیم،اگرمنزل نداری ما به تو منزل میدهیم و اگر حاجتی داری آن را انجام میدهیم،اگر میل داری بیا منزل ما مهمان باش و هر وقت خواستی کوچ کنی آزادی،ای شیخ منزل وسیع و مال فراوان و سفره گسترده برای استراحت تو آماده است.مرد شامی که این سخنان را شنید بی اختیار گریان شد و گفت:اشهد انک خلیفة الله فی ارضه،الله اعلم حیث یجعل رسالته گفت:تو و پدرت نزد من مبغوضترین مردم بودید ولی امروز تو را با این فضیلت محبوبترین مردم شناختم.شیخ شامی به منزل امام رفت و مهمان امام حسن علیه السلام بود تا کوچ کرد و از معتقدین به امام شد.(مناقب ابن شهر آشوب جلد دوم صفحه23)